Dlaczego Europa musi przyjąć uchodźców

Rozdźwięk pomiędzy europejskimi tradycjami zapewniania ochrony ofiarom minionych konfliktów a traktowaniem tych szukających dziś schronienia u wybrzeży kontynentu jest uderzający.

Moja historia to historia przetrwania okupacji nazistowskiej i ucieczki w 1947 roku z komunistycznych Węgier do gościnnej Anglii. Otrzymałem szanse na nowe życie. Potraktowano mnie z szacunkiem i uprzejmością, za które jestem wdzięczny.

Byłem jedną z milionów osób w Europie, które po II wojnie światowej uciekły ze swoich domów. W odpowiedzi na kryzys humanitarny w 1951 roku przyjęto w Europie Konwencję Dotyczącą Statusu Uchodźców. Przez dziesięciolecia stanowiła ona drogowskaz moralny i operacyjny i została wypróbowana tuż po przyjęciu, gdy w 1956 roku ponad 200 000 ludzi uciekło z Węgier po sowieckiej inwazji. Podobna sytuacja miała miejsce dekadę później, po inwazji wojsk sowieckich na Czechosłowację w 1968 roku. Natomiast podczas wojny domowej w Jugosławii w latach 90. XX wieku wysiedlonych zostało prawie cztery miliony osób. Za każdym razem państwa europejskie wychodziły z pomocą potrzebującym.

Dziś niestety brak podobnego zrozumienia dla ofiar uciekających przed wojną domową w Syrii i brutalnymi represjami rządowymi w krajach, takich jak Erytrea.

Unia Europejska powstała jako instrument solidarności i współpracy. Obecna trudna sytuacja osób starających się o azyl pokazuje jak te wartości zostały zatracone. Nie zapewniając pomocy uchodźcom, polityczna unia, którą uważałem za ucieleśnienie otwartego społeczeństwa, zawodzi na naszych oczach.

Brak jednolitej europejskiej polityki dotyczącej azylu i migracji umożliwił samolubne i nieodpowiedzialne zachowanie państw członkowskich. Kraje pierwszego frontu, takie jak Grecja i Włochy nie zapewniają odpowiedniego przyjęcia i systemu azylowego, podczas gdy inne, jak Węgry, zamykają swoje granice by trzymać potrzebujących z daleka. Ten brak współpracy doprowadził do chaosu i nastawił opinię publiczną przeciwko uchodźcom – do tego stopnia, że istnieje ryzyko, iż zapomnimy, że to uchodźcy są tutaj ofiarami. Unia Europejska musi zaakceptować odpowiedzialność za kryzys polityczny spowodowany brakiem wspólnej polityki i wizji.

Obecna mozaika 28 odrębnych systemów azylowych nie zdaje egzaminu – brak w nich spójności co do warunków kwalifikujących do przyznania azylu. Aby stawić czoło kryzysowi, Europa potrzebuje sprawiedliwego i całościowego planu. Nadszedł czas, aby Unia Europejska powróciła do ducha hojności i wspólnoty, na którym została zbudowana – ducha, który oddaje europejskie wartości określone ponad pół wieku temu.